ପୁଅ ଦେଇପାରୁ ପରୀକ୍ଷା ଏଥିପାଇଁ ଦିନ ମଜୁରିଆ ବାପା ଚଲାଇଲେ ୧୦୫ କିମି ସାଇକେଲ୍, ଆଇପିଏସ୍ କହିଲେ ନଜାରା ଦେଖିକରି ସମସ୍ତଙ୍କର ଆଖିରୁ ଲୁହ ଚାଲି ଆସିଲା..

ଆମର ଆଖପାଖ ସଂଘର୍ଷ, ଓ ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି କିଛି ଏମିତି କାହାଣୀପାଇଁ ଘଟିଥାଏ , ଯାହା ଆମେ କିଛି କରିବାପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଥାଏ , ଏକ ଏମିତି କାହାଣୀ ଆଜି ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ କହୁଛୁ , ନିଜ ଛୁଆଙ୍କୁ ପଢାଇବାପାଇଁ ମାତା ପିତାଙ୍କ କିପରି ଚେଷ୍ଟା ଥାଏ ଏମିତି ଏକ ନଜାରା ଆଖିରୁ ଲୁହ ଦେଇଥିବା କାହାଣୀ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶର ଧାରରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଲିଥିଲା, ପେଶାରେ ଦିନ ମଜୁରିଆ ବାପା ସାଇକେଲ୍ ଉପରେ ୧୦୫ କିମି ରାସ୍ତା ତୟ କରି ପୁଅର ପରିକ୍ଷା ଦେବାପାଇଁ ପହଞ୍ଚିଲା,  କୋରନା କାରଣରୁ ବସ ଓ ଗାଡିଗୁଡିକ ଯାତାୟତ ବନ୍ଦ ଅଛି , ଏଥିପାଇଁ ବାପା ସବୁ ଅସୁବିଧାକୁ ପଛରେ ପକାଇ ସାଇକେଲ୍ ରେ ଯାତ୍ରା କଲେ , ବାପାଙ୍କ ଏପରି ସଂଘର୍ଷ ଦେଖିକରି ୟୁପିର ଆଇପିଏସ୍ ଅଧିକାରୀ ନବନୀତ ସିକେରା ବହୁତ ଭାବୁକ ହୋଇଗଲେ , ଯାହାପରେ ସେ ନିଜ ବାପାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇ ଫେସବୁକ୍ ରେ ଭାବୁକ ପୋଷ୍ଟ ଲେଖିଥିଲେ ।

ଏହି ଆଇପିଏସ୍ ଲେଖିଥିଲେ କି ଏହି ଖବର ଦେଖି ଆଖିରୁ ଲୁହ ଚାଲିଆସିଥିଲା ଏବେ କିଛି ଦିନ ପୁର୍ବରୁ ମୋର ବାପା ମୋତେ ମାଗିଥିବା ସାଇକେଲ୍ ରେ ବସାଇକରି ଆଇଆଇଟିର ପ୍ରବେଶିକା ପରିକ୍ଷାଦେବାକୁ ଯାଈଥିଲେ ,ସେଠାରେ ବହୁତ ସାରା ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ କାରରେ ଆସିଥିଲେ , ତାଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କ ଅଭିଭାବକ ପୁରା ମନୋଯୋଗ ରୁ ଲାଷ୍ଟ ସମୟରେ ସେ ପ୍ରସ୍ତୁତି କରୁଥିଲେ,  ଏହି ସମୟରେ ସେ ଆଗକୁ ଲେଖିଲେ କି ମୋର ବାପା ଏହି କଥାକୁ ନୋଟିସ୍ କରିନେଲେ ମୋତେ ସେଠାରୁ ଦୂରକୁ ନେଇଗଲେ ଓ ଏକ ଶାନଦାର୍ ପେପ୍ ଟକ୍(ଉତ୍ସାହ ବଢାଉଥିବା କଥା) ଦେଇଥିଲେ,  ସେ କହିଲେ କି ଇମାରତର ମଜବୁତି ତାର ନିମ୍ବ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିଥାଏ , ଜୋସ୍ ଭରି ଦେଇକରି ସେ ପରୀକ୍ଷାଦେଇଥିଲା,  ପରିଣାମ ବି ଆସିଲା , ଆଗ୍ରାରେ ସେହି ସେଣ୍ଟରୁ ମାତ୍ର ଦୁଇଟି ପିଲା ପାସ୍ କରିଥିଲେ , ଯାହାଙ୍କ ନାଁ ମୋର ବି ଥିଲା,

ଇଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନା ଅଛି କି ତାଙ୍କ ବାପା ପୁଅକୁ ତାଙ୍କର ପରିଶ୍ରମ ମିଠା ଫଳ ଦେଉ, ସେ ଉନ୍ନତି କରୁ , ସେ ଆଗକୁ ଲେଖିଥିଲେ କି ଆଜି ମୋର ବାପା ଆମର ସାଥିରେ ନଥିଲେ , ତାଙ୍କର କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ଫଳ ପାଇଲା, ପ୍ରକୃତରେ ଶୋଭାରାମ୍ ଧାର୍ ଜିଲ୍ଲାର ମୁଖ୍ୟାଳୟ ୧୦୫ କିମି ଦୂର ବୟଡିପୁରା ଗାଁରେ ରହୁଥିଲେ , ତାଙ୍କ ପୁଅ ଆଶିଷ ଦଶମରେ ପଢୁଥିଲା<  ଏଇ ବର୍ଷ ପରିକ୍ଷାରେ ତାର ସପ୍ଲେମେଣ୍ଟାରି ଆସିଯାଇଥିଲା,  ଏବେ ଦଶମ ବୋର୍ଡର ସପ୍ଲେମେଣ୍ଟାରି ପରୀକ୍ଷା ହେଉଛି,  ଆଶିଷକୁ ପରିକ୍ଷାଦେଉଥିବା ଜିଲ୍ଲା ମୁଖ୍ୟାଳୟ ଧାର ଯିବାର ଥିଲା , କିନ୍ତୁ ସେଠାକୁ ଯିବ କିପରି ? କହିଦେବୁ କି କୋରନା କାରଣରୁ ବସ ଚଳାଚଳ ବନ୍ଦ ଅଛି କିଛି ଅଲଗା ଗାଡି ବି ଯାଉନି, ସମସ୍ୟା ଥିଲା ସମୟ ବି କମ୍ ଥିଲା,  ଯେବେ କେଉଁ ଗାଡି ନା କିଛି ସୁବିଧା ମିଳିଲା ନାହିଁ ବାପା ଶୋଭାରାମ ପୁଅ ଆଶିଷକୁ ନିଜ ସାଇକେଲ୍ ରେ ବସାଇକରି ପରୀକ୍ଷା କେନ୍ଦ୍ର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନେବାପାଈଁ ଫଇସଲା କଲେ , ଓ ପରିକ୍ଷା ହଲରେ ବସାଇଲେ

ଆଶିଷ କହିଲା କି ଲଗାତାର ତିନିଦିନ ପରିକ୍ଷା ଅଛି ଏଥିପାଇଁ ବାପା ପୁଅ ଦୁହେଁ ଘରରୁ ନିଜ ଖାଦ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ଓ ଶୋଇବାପାଇଁ ବିଛଣା ନେଇକରି ଆସିଥିଲେ,  ବାପା ସାଇକେଲ୍ ଚଲାଉଥିଲେ , ଓ ପୁଅ ନିଜ କପି ବହିର ସହ ଗନ୍ଥା ଓ ବିଛଣା ଧରି ସାଇକେଲ୍ ରେ ବସୁଥିଲା  ଆଶିଷର କହିବା କଥା କି କୋରନାର ଏହି ସମୟରେ ଯେବେ କେହି ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ନାହିଁ ତେବେ ମୋତେ ଆଶା ନଥିଲା କି ମୁଁ ପରିକ୍ଷା ଦେଇପାରିବି, ଏମିତି କଠିନ ପରିସ୍ଥିତିରେ ବାପା ତୟ କଲେ କି ମୋର ଏକ ବର୍ଷ୍ ବର୍ବାଦ ହେବାକୁ ଦେବେ ନାହିଁ , ଖାଲି ଏହି ସଂକଳ୍ପ ସହ ଆମେ ଆଗକୁ ଚାଲି ପଡିଲୁ, ଓ ଠିକ୍ ସମୟରେ ଧାରରେ ପହଞ୍ଚିଗଲୁ,  ଶୋଭାରାମ ଓ ଆଶିଷଙ୍କ ଏତେ ପରିଶ୍ରମ ତାହାପରେ ବି କମ୍ ହୋଇନଥିଲା,  ବର୍ଷାର ସମୟରେ ଆକାଶ ତଳେ ରହିବା ଓ ପରିକ୍ଷାର ପ୍ରସ୍ତୁତି କରିବା ନିଜ ମଧ୍ୟରେ କେତେ କଠିନ ରହିବ , ଏହାର ଅନୁମାନ ଲଗାଯାଇପାରିବ , କିନ୍ତୁ ଏହା ପରେ ସେ ହାର୍ ମାନିନଥିଲେ,  ଓ ପହଞ୍ଚିଗଲେ ପରିକ୍ଷା ଦେବାକୁ ।