ଭଗବତ ଗୀତା: ଏହି ତିନୋଟି କାରଣ ଯାହା ଆପଣଙ୍କ ବର୍ବାଦିର କାରଣ ହୋଇଥାଏ – ଏବେ ଆପଣ ଜାଣିରଖନ୍ତୁ ..

ପାଞ୍ଚ ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବତ ଗୀତା ରେ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ମନୁଷ୍ୟ ର ବାର୍ବାଦ୍ ହେବାର ତିନୋଟି କାରଣ କହିଥିଲେ। ଏବେ ଯେତେ ସବୁ କ୍ରିମିନାଲ, ଚୋର ଆଦି ଜେଲ୍ ରେ ମିଳିବେ ସେମାନେ ସବୁ ଏହି ତିନୋଟି କାରଣ ରୁ ଜେଲ୍ ରେ ରହିଥାନ୍ତି। ଏକ ଗଳ୍ପ ଦ୍ବାରା ଜାଣିବା ସେହି ତିନୋଟି କଥା ବିଷୟରେ ଆଉ ଆପଣ ନିଜକୁ ଦେଖିନେବେ କାଳେ ଆପଣଙ୍କ ଭିତରେ ଏହି ସବୁ ଗୁଣ ନାହିଁତ। ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ ଏକ ସାହି ପରିବାର ରେ ଏକ ପୁତ୍ର ର ଜନ୍ମ ହେଲା। ଅତି କମ ବୟସରୁ ତାକୁ ଏକ ଗୁରୁକୂଳ ରେ ଛାଡି ଦିଆ ଗଲା। ସେ ଗୁରୁକୂଳ ରେ ବେଦ ଆଉ ଶାସ୍ତ୍ର ର ଅଧ୍ୟୟନ କଲା। ସେହି ପୁତ୍ର ର ଅଧ୍ୟୟନ ଶେଷ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ତା ପରିବାର ର ସବୁ ସଦସ୍ୟ ଏକ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟରେ ମରିଗଲେ।

ନିଜର ଅଧ୍ୟୟନ ଶେଷ ହେବା ପରେ ସେହି ପୁତ୍ର ଶପଥ ନେଲା ଯେ ତାର ଜୀବନ କେବଳ ଲୋକ ମାନଙ୍କ ର ଭଲ କାମରେ ଲାଗିବ ଓ ସେ ସନ୍ୟାସୀ ହୋଇଗଲା। ସନ୍ୟାସୀ ଏକ ହିମାଳୟ ପର୍ବତ କୁ ତପସ୍ୟା କରିବା ପାଇଁ ଚାଲିଗଲେ ଓ ସେଠାରେ ତପସ୍ୟା କରି ନିଜର ଶକ୍ତି କୁ ବିକଶିତ କରିଲେ। ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ପାଖକୁ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିବା ପାଇଁ ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ଯାଉଥିଲେ ଓ ସନ୍ୟାସୀ ସମସ୍ତଙ୍କର ସମସ୍ୟା କୁ ଦୂର କରୁଥିଲେ।ଏହି ପରି ଭାବେ ଧୀରେ ଧୀରେ ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ନାମ ଚାରିଆଡ଼େ ବ୍ୟାପିଗଲା। ସେହି ରାଜ୍ୟ ର ରାଜା ବହୁତ କୃର ଥିଲେ ଓ ସେହି ରାଜା ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ସହ ଦେଖା କରିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କଲେ। ପ୍ରଥମ ଥର ଦେଖା ରେ ସେହି ରାଜା ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ପ୍ରତି ଏତେ ପ୍ରଭାବିତ ହେଲେ ଯେ ସେ ଭଲ ମାର୍ଗ ରେ ଚାଲିବାକୁ ଶପଥ ନେଲେ। ରାଜା ଭାବିଲେ ଯଦି ଏତିକି ସମୟରେ ମୁଁ ଏତେ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇପାରୁଛି ତେବେ ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କୁ ଯଦି ମୁଁ ମୋ ନିଜ ପାଖରେ ରହିବି ତେବେ ମୋ ଭାଗ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବ।

ରାଜା ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ବଗିଚାରେ ରହିବା ପାଇଁ କହିଲେ ଓ ତାଙ୍କର ସବୁ ଆବଶ୍ୟକ ବସ୍ତୁ ଯୋଗାଇ ଦେବାକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଲେ ଓ ସନ୍ୟାସୀ ମଧ୍ୟ ରାଜା ଙ୍କ ବଗିଚାରେ ରହିବାକୁ ସ୍ଥିର କଲେ। ରାଜା ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ର ବହୁତ ସେବା ଯତ୍ନ କଲେ, ହେଲେ ଗୋଟେ ଦିନ କୌଣସି ଏକ ଜରୁରୀ କାର୍ଯ୍ୟରେ ରାଜା ଓ ରାଣୀ ଅନ୍ୟ ଦେଶକୁ ଚାଲିଗଲେ ଓ ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ର ଦେଖା ଶୁଣା କରିବା ପାଇଁ ଜଣେ ଲୋକ କୁ ରଖିଲେ। ସେହି ଲୋକଟି ଅସୁସ୍ଥ ଥିଲା ସେ ରହିବାର ପର ଦିନ ଆଉ ଆସି ପାରିଲା ନାହିଁ କାରଣ ସେ ବହୁତ ଅସୁସ୍ଥ ଥିଲା।

ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ର ଦେଖା ଶୁଣା କରିବା ପାଇଁ ଆଉ କେହି ବି ନଥିଲେ ଏପରି କି ତାଙ୍କୁ କେହି ଖାଇବାକୁ ଦେବାକୁ ମଧ୍ୟ ନଥିଲେ। କିଛି ଦିନ ପରେ ରାଜା ଓ ରାଣୀ ତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟ କୁ ଫେରିଲେ ଓ ଫେରିବା ପରେ ସନ୍ୟାସୀ ରାଜାଙ୍କୁ ବହୁତ କଥା କହିଲେ ଓ ଗାଳି ଦେଲେ, କିନ୍ତୁ ରାଜା ନିଜର ଭୁଲ୍ ସ୍ବୀକାର କରି ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କୁ କ୍ଷମା ପ୍ରାଥନା କଲେ ।ଧୀରେ ଧୀରେ ସବୁ କିଛି ଶାନ୍ତ ପଡ଼ିଗଲା ଓ ସବୁ କିଛି ଠିକ୍ ହୋଇଗଲା।

କିଛି ଦିନ ପରେ ପୁଣି ରାଜାଙ୍କୁ ବାହାର କୁ ଯିବାକୁ ପଡିଲା କିନ୍ତୁ ଏଥର ରାଜା ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ର ଦେଖା ଶୁଣା କରିବା ପାଇଁ ରାଣୀ ଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ। ରାଣୀ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଭୋଜନ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଉଥିଲେ ଓ ସବୁ ଠିକ୍ ଠାକ୍ ଚାଲିଥିଲା, ହେଲେ ଦିନେ ରାଣୀ ଗାଧେଇବା ପାଇଁ ବିଳମ୍ବ ହୋଇଗଲା ଓ ଭୋଜନ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇନଥିଲା। ସନ୍ୟାସୀ ନିଜ ଭୋଜନ ର ଅପେକ୍ଷାରେ ରହିଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଅଧିକ ବିଳମ୍ବ ହେବାରୁ ସେ ମହଲ ଭିତରକୁ ଯାଇ ଦେଖିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ।

ସନ୍ୟାସୀ ମହଲ ଭିତରକୁ ଯିବା ପରେ ତାଙ୍କ ନଜର ରାଣୀ ଙ୍କ ଉପରେ ପଡ଼ିଲା ଓ ସେ ଚକିତ ହୋଇଗଲେ। ରାଣୀ ଙ୍କ ର ସେହି ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ତାଙ୍କ ମନରେ ଘର କରିଗଲା। ସେ ରାଣୀ ଙ୍କ ର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟତା କୁ ଭୁଲି ପାରିଲେ ନାହିଁ। କିଛି ନଖାଇ ତାଙ୍କ କୁଟୀର ରେ ପଡି ରହିଲେ, କିଛି ଖାଦ୍ୟ ନଖାଇବା ରୁ ସେ ଦୁର୍ବଳ ଓ ଅସୁସ୍ଥ ହୋଇଗଲେ। ଯେତେବେଳେ ରାଜା ନିଜ ରାଜ୍ୟ କୁ ଫେରିଲେ ସେ ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ର ଏପରି ଅବସ୍ଥା ଶୁଣି ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ ଓ ପଚାରିଲେ ଏଥର ବି କଣ ମୋ ଦ୍ବାରା କିଛି ଭୁଲ୍ ହୋଇଛି ?

ସନ୍ୟାସୀ କହିଲେ ନା ତୁମର କିଛି ଭୁଲ୍ ନାହିଁ ରାଣୀ ଙ୍କ ର ଏହି ସୁନ୍ଦର୍ ରୂପ ମତେ ଚକିତ କରିଦେଇଛି ତେଣୁ ମତେ ରାଣୀ ଦରକାର। ରାଜା କହିଲେ ଚାଲନ୍ତୁ ମହଲ କୁ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ରାଣୀ ଙ୍କୁ ଦେଇଦେବି। ମହଲ କୁ ଯିବା ପରେ ରାଜା ରାଣୀ ଙ୍କୁ କହିଲେ ସନ୍ୟାସୀ ତୁମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ରେ ମୋହିତ ହୋଇଯାଇଛନ୍ତି ଆଉ ସେ ତୁମକୁ ପାଇବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି। ଯଦି ସେ ତୁମକୁ ନପାଇବେ ତେବେ ମୃତ୍ୟୁ ବରଣ କରିବେ ତେଣୁ ଆପଣଙ୍କୁ ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ।

ରାଣୀ ମଧ୍ୟ ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କ ସହ ଯିବାକୁ ରାଜି ହୋଇଗଲେ। ଯେତେବେଳେ ସନ୍ୟାସୀ ରାଣୀ ଙ୍କୁ ନେଇ ତାଙ୍କ କୁଟୀର କୁ ଗଲେ ରାଣୀ କହିଲେ ଆମକୁ ରହିବା ପାଇଁ ଏକ ଘର ଦରକାର, ସନ୍ୟାସୀ ରାଜାଙ୍କୁ କହିଲେ ଓ ରାଜା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଘର ର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଲେ, ରାଣୀ ସେହି ଘରକୁ ଯିବା ପରେ କହିଲେ ଏହି ଘର ବହୁତ ଅପରିଷ୍କାର ହୋଇଛି, ସନ୍ୟାସୀ ଏକଥା ମଧ୍ୟ ରାଜାଙ୍କୁ କହିଲେ ଓ ରାଜା ସେହି ଘର ର ପରିଷ୍କାର ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କଲେ।

ରାଣୀ ଗାଧୋଇ ସାରି ଏକ ବିଛଣାରେ ଶୋଇପଡ଼ିଲେ ଓ ସନ୍ୟାସୀ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଗଲେ, ରାଣୀ ସନ୍ୟାସୀ ଙ୍କୁ କହିଲେ କଣ ଆପଣ ଜାଣିଛନ୍ତି ଆପଣ କଣ ଥିଲେ ଓ ଏବେ କଣ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି। ଆପଣ ଜଣେ ମହାନ୍ ସନ୍ୟାସୀ ଥିଲେ ଓ ସେଥିପାଇଁ ରାଜା ଆପଣଙ୍କର ସବୁ ଆବଶ୍ୟକତା କୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରୁଥିଲେ, ହେଲେ ଏବେ ଆପଣ ମୋର ଗୁଲାମ୍ ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି। ଏହା ଶୁଣି ସନ୍ୟାସୀ ଜୋରେ ଜୋରେ ଚିତ୍କାର କଲେ ଆଉ ରାଣୀକୁ ଭୁଲ ମାଗିଲେ ଓ କହିଲେ ଚାଲନ୍ତୁ ଏବେ ଆପଣଙ୍କୁ ନେଇ ରାଜାଙ୍କୁ ଦେଇ ଆସିବି।

ରାଣୀ କହିଲେ ସେଦିନ ଆପଣଙ୍କୁ ଭୋଜନ ଦେବାରେ ବିଳମ୍ବ ହେବାରୁ ଆପଣ ମହଲ ଭିତରୁ ଗଲେ ଓ ମୋ ରୂପରେ ଆକର୍ଷିତ ହେଲେ , ଆପଣ ଜଣେ ସନ୍ୟାସୀ । ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ସନ୍ୟାସୀ କହିଲେ ଜଙ୍ଗଲରେ ଥିବା ସମୟ ରେ ମତେ ଖାଇବାକୁ ମିଳୁନଥିଲା ଆଉ ଯେତେବେଳେ ମତେ ଏଠି ଏତେ ସୁବିଧା ମିଳିଲା ମୋର ଅଧିକ ପାଇବା ପାଇଁ ଲୋଭ ହେଲା ଏବଂ ଯେଉଁଥି ପାଇଁ ଆଜି ଏପରି ସମସ୍ୟା ହୋଇଛି।ତାପରେ ସନ୍ୟାସୀ କହିଲେ ଇଛା ପୁର୍ଣ୍ଣ ନହେଲେ କ୍ରୋଧ ଜାଗୃତ ହୁଏ,ଆଉ ଯଦି ଇଛା ପୁର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ତାହେଲେ ଲୋଭ ବଢିଥାଏ।

ଏହା ପରେ ସନ୍ୟାସୀ ନିଜର ଭୁଲ୍ ସ୍ବୀକାର କରି ଜଙ୍ଗଲ କୁ ଚାଲିଗଲେ। ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭଗବତ ଗୀତା ରେ ୧୬ ତମ ଅଧ୍ୟାୟ ର ୨୧ ତମ ଶ୍ଲୋକରେ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ନର୍କର ୩ ଟି ଦ୍ୱାର ବିଷୟରେ କହିଛନ୍ତି ଆଉ ଏହି ତିନୋଟି ଦ୍ୱାର ହେଉଛି କାମ, କ୍ରୋଧ ଓ ଲୋଭ ମନୁଷ୍ୟକୁ ବଦଳାଇ ଦେଇଥାଏ।ଆଉ ଆଜିକାଲି ଯେତେ ଅପରାଧ ହେଉଛି ତାହା ପଛରେ ଏହି ୩ ଟି କାରଣ ମୁଖ୍ୟ ଅଟେ।ତେଣୁ ଯେତେବେଳେ ଗୋଟେ ସନ୍ୟାସୀ ଏ ସବୁ ଜିନିଷରେ ଫସି ପାରେ ଆମେତ ସାଧାରଣ ମନୁଷ୍ୟ ଅଟୁ ତେଣୁ ଆମକୁ ସମ୍ଭାଳି ରହିବା ଉଚିତ।