କର୍ମବଡ଼ ନା ଭାଗ୍ୟବଡ଼ ? ଚାଲନ୍ତୁ ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭାଗବତ ଗୀତା ରୁ ଜାଣିବା ଏହାର ଉତ୍ତର – ଦୁନିଆ ର ସବୁଲୋକ ଏହାକୁ ପଢିବା ଦରକାର..

କର୍ମ ବଡ଼ ନା ଭାଗ୍ୟ ବଡ଼ ? ଏହା ଏକ ଦ୍ଵନ୍ଦ ମୂଳକ ପ୍ରଶ୍ନ ଅଟେ। କିଛି ଲୋକ କର୍ମକୁ ମାନୁଥିବା ବେଳେ କିଛି ଲୋକ ନିଜ ଭାଗ୍ୟକୁ ମାନିଥାନ୍ତି। କର୍ମ ଏବଂ ଭାଗ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ରହିଥିବା ପ୍ରତିଦ୍ବନ୍ଦିତା ର ଉତ୍ତର କେବଳ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କୁହାଯାଇଥିବା ଗୀତା ରେ ରହିଅଛି। କର୍ମ ଏବଂ ଭାଗ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ କେଉଁଟା ବଡ଼ ତାହା ଆମେ ଏକ କାହାଣୀ ଏବଂ ଗୀତା ରେ ଥିବା ଏକ ଶ୍ଳୋକ ମାଧ୍ୟମରେ ଜାଣିବା। ପ୍ରଥମେ ଚାଲନ୍ତୁ ଜାଣିବା କାହାଣୀ ବିଷୟରେ।
ଏକ ଜଙ୍ଗଲର ଦୁଇ ପାର୍ଶ୍ଵରେ ଦୁଇଟି ଅଲଗା ଅଲଗା ରାଜାଙ୍କର ରାଜ୍ୟ ଥିଲା ଏବଂ ଦୁଇ ରାଜ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ସେହି ଜଙ୍ଗଲରେ ଜଣେ ସନ୍ଥ ବାସ କରୁଥିଲେ। ଦୁଇଜଣ ରାଜା ସେହି ସନ୍ଥଙ୍କୁ ନିଜର ଗୁରୁ ବୋଲି ମାନୁଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ବହୁତ ଆଦର ମଧ୍ୟ କରୁଥିଲେ। ଦୁଇ ରାଜ୍ୟ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ନଦୀ ଥିଲା ଯାହାକି ଉଭୟ ରାଜ୍ୟ ର ଏକମାତ୍ର ଜଳସ୍ରୋତ ଥିଲା ତେଣୁ ସେହି ନଦୀ ପାଇଁ ଦୁଇ ରାଜାଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସର୍ବଦା ବିବାଦ ଲାଗି ରହିଥିଲା।
ଏକ ଏପରି ସମୟ ଆସିଲା ଯେଉଁଠି ଏହି ନଦୀ କୁ ବିବାଦ ଏତେ ବଢ଼ିଗଲା ଯେ କଥା ଯୁଦ୍ଧ ଆଡକୁ ଚାଲିଗଲା। ଯୁଦ୍ଧ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଉଭୟ ରାଜା ଜଙ୍ଗଲରେ ବାସ କରୁଥିବା ସନ୍ଥଙ୍କର ଆଶୀର୍ବାଦ ନେବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଥିଲେ। ଜଣେ ଜଣେ କରି ଦୁଇ ରାଜା ସନ୍ଥଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲେ ପ୍ରଥମେ ଯାଇଥିବା ରାଜାଙ୍କୁ ସନ୍ଥ କହିଲେ ତୁମର ଭାଗ୍ୟରେ ଜିତିବା ଲେଖା ନାହିଁ ତେଣୁ ଯାହା ଭଗବାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛା। ଏହା ଶୁଣିବା ପରେ ପ୍ରଥମ ରାଜା ବହୁତ ବିଚଳିତ ହୋଇଗଲା ଏବଂ ତାଙ୍କର ସନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ଡାକି କହିଲେକି ଯଦି ହାରିବାର ଅଛି ତେବେ ଆମେ ପୁରା ଶକ୍ତିର ସହ ଲଢ଼ିବା ଏବଂ ଆମର ଏହି ଯୁଦ୍ଧକୁ ଇତିହାସରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିବା।
ପ୍ରଥମ ରାଜାଙ୍କ ପରେ ଦ୍ଵିତୀୟ ରାଜା ସନ୍ଥଙ୍କ ନିକଟକୁ ଗଲେ ଏବଂ ତାକୁ ଦେଖି ସନ୍ଥ କହିଲେ ତୁମ ଭାଗ୍ୟ ରେ ଜିତିବା ଲେଖା ଅଛି ତେଣୁ ତୁମେ ଏହି ଯୁଦ୍ଧ ଜିତିବା ପରେ ଯାହା ଭଗବାନଙ୍କ ଇଛା। ଏହା ଶୁଣି ଦ୍ଵିତୀୟ ରାଜା ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ଏବଂ ଭାବିଲା ଯାହା ହେଉ ଯୁଦ୍ଧ ହେଲେ ତାର ବିଜୟ ନିଶ୍ଚିତ। ଏହାପରେ ଦ୍ଵିତୀୟ ରାଜା ଏହି ଖବର ତାଙ୍କର ସନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଦେଲା ଏବଂ ତାଙ୍କୁ କହିଲା ଆମ ଭାଗ୍ୟ ଆମ ସାଥିରେ ରହିଛି ତେଣୁ ଆମ ଜିତିବା ସୁନିଶ୍ଚିତ।
ଏହା ପରେ ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା ଯୁଦ୍ଧ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଥମ ରାଜା ଏବଂ ତାଙ୍କ ସନ୍ୟ ଭାବୁଥିଲେ ଯେ ଆମ ଭାଗ୍ୟରେ ହାରିବା ଲେଖା ଥାଉ ପଛେ ଆମେ ଆମର ଶକ୍ତି ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ଏବଂ ଲଢ଼ିବା। ସେହିପରି ଦ୍ବିତୀୟ ରାଜା ଏବଂ ତାଙ୍କ ସୈନ୍ୟ ମାନେ ଭାବୁଥିଲେ ଯେମିତି ଯୁଦ୍ଧ ହେଉ ଭାଗ୍ୟ ଆମ ସାଥିରେ ଅଛି ମାନେ ଆମର ବିଜୟ ନିଶ୍ଚିତ। ଏହିପରି ଭାବରେ ଯୁଦ୍ଧ ଚାଲିଲା କିଛି ସମୟ ପରେ ଦ୍ଵିତୀୟ ରାଜାଙ୍କ ଘୋଡ଼ାର ନାଲ ଖସିଗଲା ଏବଂ ରାଜା ଏହାକୁ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଲେ ନାହିଁ, କିଛି ସମୟ ପରେ ଘୋଡାଟି ତଳେ ପଡ଼ିଗଲା। ଘୋଡ଼ା ପଡିଯିବାରୁ ଦ୍ଵିତୀୟ ରାଜା ପ୍ରଥମ ରାଜାଙ୍କ ହାତରେ ଧରାପଡିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ପରାଜୟ ହେଲା।
ଯୁଦ୍ଧ ଶେଷ ହେବା ପରେ ସନ୍ଥ ଯୁଦ୍ଧ ଭୂମି ରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଏବଂ ସନ୍ଥଙ୍କୁ ଦେଖି ଉଭୟ ରାଜା ପ୍ରଶ୍ନ କଲେକି କିପରି ଆମର ଭାଗ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଗଲା, ସନ୍ଥ ହସିଦେଇ କହିଲେ ଭାଗ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇନାହିଁ ଭାଗ୍ୟ ଯାହା ଥିଲା ଯେମିତି ଥିଲା ସେମିତି ଅଛି ଖାଲି ତୁମେମାନେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଯାଇଛ। ସନ୍ଥ ଜଣକ ପ୍ରଥମ ରାଜାଙ୍କ ଆଡକୁ ଈଶାରା କରି କହିଲେ ଦେଖ ଏଇ ରାଜାଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ହାରିବା ଲେଖା ଥିଲା ଏବଂ ତାହା ସେ ଜାଣି ମଧ୍ୟ ନିଜର ଦିନ ରାତିକୁ ଏକ କରି ନିଜର ସୈନ୍ୟ ମାନଙ୍କୁ ନିଜର ଯୋଜନା ହିସାବରେ କାମ କରିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଉଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ମନରେ ଏହା ଥିଲାକି ଅବଶ୍ୟ ଆମ ଭାଗ୍ୟରେ ପରାଜୟ ଲେଖା ଅଛି ତଥାପି ଆମେ ଲଢ଼ିବା।
ବର୍ତ୍ତମାନ ସନ୍ଥ ଦ୍ଵିତୀୟ ରାଜାଙ୍କ ଆଡକୁ ଈଶାରା କରି କହିଲେ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଜାଣିଲ ତୁମ ଭାଗ୍ୟରେ ବିଜୟ ନିଶ୍ଚିତ ବୋଲି ଲେଖା ଅଛି ଯୁଦ୍ଧ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମେ ବିଜୟ ହେବାର ଉତ୍ସବ ପାଳନ କରିଲ ଏବଂ ଏହା ସ୍ଥିର କରିଦେଲ ଯେ ଯାହାବି ହେଉ ବିଜୟ ଆମର ନିଶ୍ଚିତ ଏବଂ ଏହା ଭାବି ନିଜର ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ହେଉଥିବା ଯୋଜନା ନିଜେ ନବୁଝି ନିଜ ସେନାପତିଙ୍କୁ ବୁଝିବାକୁ ଦେଇଦେଲ, ଏପରିକି ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ନିଜ ଘୋଡ଼ାରୁ ଖସିଯାଇଥିବା ନାଲ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଲନାହିଁ। ଏଠାରେ ଭାଗ୍ୟତା ଯାଗାରେ ସ୍ଥିର ଅଛି ହେଲେ ତୁମ ମାନଙ୍କର ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ଵ ବଦଳି ଯାଇଛି।
ଭାଗ୍ୟକୁ ଏକ ଲୁହା ସହିତ ତୁଳନା କରାଯାଇଛି ଏବଂ କର୍ମ କୁ ଚୁମ୍ବକ ସହିତ ତୁଳନା କରାଯାଇଛି ତେଣୁ କର୍ମର ଚୁମ୍ବକ ଯେଉଁଠି ରହିଥାଏ ସେଠିକୁ ଭାଗ୍ୟ ଆପେ ଆପେ ଚାଲିଯାଏ। ଭାଗ୍ୟ ହେଉଛି ନିଜ କର୍ମର ପରିଣାମ ଅଟେ। ଅନୁକୂଳ କର୍ମ କରି ଭାଗ୍ୟକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଆଣି ହୋଇଥାଏ କିନ୍ତୁ ଭାଗ୍ୟର ଭରସାରେ ରହି କିଛି କର୍ମ କରୁଥିବା ନଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ସର୍ବଦା ପରାଜୟ, ଦୁଃଖ ଏବଂ ଚିନ୍ତିତ ହୋଇଥାଏ। ଏହା ଗୀତା ରେ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇଛି। ଗୀତାର ଦ୍ଵିତୀୟ ଅଧ୍ୟାୟ ର ୪୭ତମ ଶ୍ଳୋକ ରେ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କହିଛନ୍ତି ତୁମ କର୍ମ ଉପରେ ତୁମର ଅଧିକାର ରହିଛି କିନ୍ତୁ କର୍ମର ଫଳ ଉପରେ ତୁମର କୌଣସି ମଧ୍ୟ ଅଧିକାର ନାହିଁ। ସେଥିପାଇଁ ଫଳ ପାଇବା ପାଇଁ ଆଶକ୍ତି ହେବା ବଦଳରେ ନିଜ କର୍ମ କରିଚାଲ।ଏହା ଥିଲା କର୍ମ ଓ ଭାଗ୍ୟକୁ ନେଇ ଗୀତାର ଜ୍ଞାନ।ସମ୍ଭବତଃ ଆପଣଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ସବୁ ପ୍ରଶ୍ନର ସଠିକ ଜବାବ ହୁଏତ ମିଳିଯାଇଥିବ।